Melankolik sözler insanlara hüzün veren durumlarda söylenen sözlerdir. Sözlükte hüzün belirtisi gösteren ya da hüzün vermek anlamına gelm...
Melankolik sözler insanlara hüzün veren durumlarda söylenen sözlerdir. Sözlükte hüzün belirtisi gösteren ya da hüzün vermek anlamına gelmektedir. Melankolik olan kişiler genellikle karamsar ve kederli bir ruh haline sahiptirler. Çoğu zaman gelecek hakkında olumsuz düşünürler ve umutsuz bir hale bürünürler. Hayattan zevk alamama, psikolojik çöküşler sıklıkla melankolik insanlarda görülmektedir. Sağlıklı bir birey olmak için enerjinin olması, iştah ve uyku düzeni oldukça önemlidir. Lakin, melankolik insanlarda bu davranışların tam tersi olduğu için genellikle sağlıkları olumsuz etkilenmektedir.
Melankolik insanların duygu durumları çok hızlı değişim göstermektedir. Çabuk duygulanma, ani ağlama krizleri ve aşırı sinirlenme bu tarz insanlarda sıklıkça görülmektedir. Saplantı ve korkular, endişe ve güvensizlik gibi ruhsal bozukluklarda ortaya çıktığında kişiyi sağlıklı bir birey olmasında olumsuz etkilemektedir. Melankolik yapıya sahip olan insanlar toplumda çok iyi karşılanmamaktadır. Melankolik kişiler toplumda üzüntülü, keyifsiz, memnuniyetsiz görünmektedirler. Keyifsiz ve sürekli enerjisinin düşük olan birini kimse yanında istememektedir. Bu yüzden de melankolik ruh durumu onların toplumdan dışlanmasına içe kapanık bir birey olmasına yok açmaktadır.
Bazı bireyler yalnız kaldığında melankolik ruh haline de bürünebilmektedir. Âşık olmak ve karşılık görmemek çoğu zaman bireylerde melankolik bir duruma neden olduğu görülmektedir. Bu kişiler kendi duygularını dile getirip başka bir bireye anlatamadıkları için bir kâğıda anlatmayı tercih ederler. Bazen melankolik ile ilgili güzel sözler bazen de bir şiir onlara bu ruhsal durumda en yakın arkadaş olarak eşlik etmektedir. Melankolik özlü sözler yazan kişiler çoğu zaman bu ruh durumundan daha mutlu olduklarını değişmek istemediklerini savunmaktadır. İçindekileri kâğıda dökmenin onlara daha iyi geldiklerini düşünmektedirler. Bu yüzden de duygularını anlatacak, ruh durumunu açıklayacak onlarca yazı yazmaktadırlar.
Mutlu olan bir insanın bile bir anda melankolik bir duruma düşürebilen bir insan tipidir. Birçok söz yazarı ruhuyla yazar yazılarını. İnsanların duygularını açık ve net bir şekilde tercüman olmaktadır. Üzüntüsünü bizimle paylaşır çoğu kez. “Peki ya melankolik insanlar sizce nasıl sözler yazmaktadır?” konusunda sizlere hazırladığımız sözler ile merakınızı yenebiliriz. Biz de biraz melankolik olalım mı sizinle? Sizler için hazırladığımız melankolik sözler ile duygularınıza tercüman olabilirsiniz.
Âşık olduğumuzda ve karşılık alamadığımızda biz de melankolik ruh durumuna girmekteyiz. Hepimizin içinde bir melankoli ruh hali vardır aslında. Bazılarımız bunu dışarı yansıtmaz içlerinde yaşar bazılarımız ise etrafında ki insanlara yansıtmaktadır. İşte bu durumda melankolik sözler ortaya çıkmaktadır. Ve biz insanlar her geçen gün sevgisizlikten melankolik ruh haline bürünmekteyiz. Melankolik ile ilgili not ise bu duruma sahip olan insanlar kağıtlara yazdıkları notları herkese duyurmak ister. Bazen bir dağda ağaçlara söyler, bazen ise bir deniz kenarında balıklara haykırmaktadır. Sizler için derlediğimiz melankolik ile ilgili söz önerileri derledik. Sizlerin ruh durumunuzu en iyi yansıtan, sizlerin yaralarınıza en iyi gelecek sözler sayfamızın alt kısmında. Haydi başlayalım.
Adını kalbime aşkla kazımıştım boş ver aldırma belki bir gün silerim. Güzel bir rüyayı gerçek sanmıştım. Seni sevdiğim için özür dilerim. Ne kadar kalmak istesek de bazen gitmek zorunda kalırız ve ne kadar gitmek zorunda olsak ta, kalmaktan yanadır sol yanımız.
En İlgi Çekici Melankolik Sözler
Ağlasam sustuklarım dökülür mü ellerime ellerin gibi?
Ama insanın kendi vicdanı sözden daha ağırdır.
Aşkın mantığı olmaz. Sakın ha! Dostum içme aşk zehrini su diye aşk pınarından, ya Ferhat gibi atlarsın kayalardan ya da Mecnun olur dolaşırsın çöllerde kahrından.
Ay değil, mevsim değil, bir ömür geçti sensiz, keşke böyle sevmeseydim ağlıyorum çaresiz.
Bana bir hırsız lazım, tüm dertlerimi çalacak.
Bazen bu yüreğe bu kadar acı fazla deriz kendi kendimize. Ama hata bizde; küçücük yürekle kocaman sevmişiz, ne haddimize.
Beklemek yormaz da insanı; beklediğini başkasıyla görmek bitirir adamı.
Beni iyi ezberle bakarsın ansızın herhangi bir şiirde herhangi bir şarkıda çıkarım karşına.
Bir umuttu yalnızlık bir şeyleri paylaşamamaktı belki, gözler dalıp giderken, yaralı bir serçeye ağlayan bir buluttu belki de, belki belkilerle dolu bir hayattı bu.
Boşuna mutlu olmaya çalışmayın, çalıştığınız yerden sormuyorlar.
Deniz değil ki yüreğim dalgalanıp öfkesini kıyılara vursun.
Denize kıyısı var sanki yüreğimin, hep serin, hep rutubetli.
Dünyadaki en üzücü şey; bir zamanlar birbirinin her şeyini bilen iki insanın tamamen yabancıymış gibi davranmasıdır.
Eğer sen gidersen, içimdeki kâinat çöker.
En son ölen umuttur, umudunu kaybetme ve hep gül, üzülmeler senden uzak olsun, yüzünde hep gülücükler olsun.
Eski insanlar birbirine ilaçtı. Günümüz insanları ise devasız birer dert.
Gönül kapısı herkese açılır mı, iki laf eden adam sayılır mı? Bakma insan oğlunun uyruğuna, tanıyamazsın basmadıkça kuyruğuna!
Hadi yalnızlığını idam et bakalım, son arzusunu yerine getirebilecek misin?
Hak yerini bulur, helal edilmemiş hak zaten haram olur. Beddua etmem. İçimden geçen her ah elbet sahibini bulur.
Hatırlamaktan korktuğum tüm anılarımı çöpe attım var mı daha iyisi.
Hayat yalnızlıksa ve sen yoksan neden yaşayayım ki.
Hayata bir çizgi çektim seni tanıyınca, sensiz hayatı ben yaşamamışım bakınca gözlerine daha iyi anladım, şimdi yoksun yanımda yeniden çizgi çekiyorum sensiz yaşanmamış olan yarınlarıma.
Hayır unutmadım, yokmuşsun gibi davranıyorum.
Hepimiz bağımlıyız kardeş, kimimiz bir maddeye kimimiz bir kahpeye!
Her türlü zorluğu aşar kendine şaşırırsın da; gün gelir tek bir söz ağır gelir, taşıyamaz dağılırsın.
Hüzünler buldum kendimi, sensizliğin içinde tarumar oldum gezerim sokaklarda serseri, beni bıraktın ya hüzünlerimin sözleri sana be güzelim.
İçimize de atamıyoruz, orası da doldu!
Kaldırımda oturup düşünmek nedir bilmezdim. Buz soğuğu sokaklarda elde sigara yürümezdim.
Kim bilirdi sensizliğime sarılacağımı? Kim derdi sensiz gecelerimde ağlayacağımı? Şimdi sensiz mutluluğa hasretim sensizliğimde acılarıma dost oldum sevgilim.
Kimseden bir şey bekleme, böylece asla hayal kırıklığı yaşamazsın!
Mutludur o. Mutlu olmasa duramazdı, gelirdi.
Nasıl da soğuyor. Sanki sırtında bir hırkaydım da, çıkarıp kenara attın.
Ne güneşi istiyorum karanlığıma, ne de yıldızları istiyorum gece yarılarında. Çok değil, bir tek seni istiyorum yalnızlığıma.
Nerede sözler, nerede yüreğim. Ben de sevdim, sevmedim bilenim. Ver elini sonsuza, al beni dünyadan. Kalmadı sevenim!
Oysa ölümü bilmiyorsun. Ölümü bilen yaşama zerre tenezzül etmez. Ölümü bilen hiç gelir mi Rabbini bilmezlikten.
Öyle yoruluyorum ki bazen hayattan. Kapayınca gözlerimi, bir daha açasım gelmiyor inan.
Özledim diyorsun mektubunda. Sadece kuru bir özledim mi yazdı yanık yüreğin.
Özledim gel dese hiç düşünmez giderim dersiniz. Ama gerçekler acıdır. Ne o gel diyebilir ne de siz gidebilirsiniz.
Peki, başka bir ekleyeceğin var mı bay ‘hüzün’? Az sonra yatacağım ben.
Ruh dünyamda kavimler göçü var, bu aralar.
Sana aç ne vakitler geçirdim. Etsem gönül sofrandan bir iftar…
Seni aklıma getirecek birçok şarkı varken, yanıma getirecek hiçbir şey yok.
Susmayı öğrendim. Çok konuşup pişman olamamak için.
Şu sıralar umrumda olmayan tek şey, kendim.
Umutlarımı götürdün kendinle birlikte, yarınlarım silindi söylediğin son sözünle belki pişman olursun dönersin günün birinde, ben olmayacağım bıraktığın yerde.
Uslan artık deli gönül, bak gelip geçiyor ömür, uslan artık deli divane gönül.
Uykusuz gecelerimde gözyaşlarımla yazdım adını kalbime güneşsiz günlerimde kanımla suladım resimlerimizi yeniden gelirsin diye!
Ve benim, birdenbire yüzünü değil, gözünü değil, senin sesini göresim geldi.
Vücudumun %70’i su falan değil; bildiğin sıkıntı.
Ya bir gün karşılaştığımızda düşman gibi değil de pişman gibi bakarsak? Hiç düşündün mü?
Yağmur yağınca içeri gireceksen gitmem seninle uzak ülkelere.
Adını kalbime aşkla kazımıştım boş ver aldırma belki bir gün silerim. Güzel bir rüyayı gerçek sanmıştım. Seni sevdiğim için özür dilerim. Ne kadar kalmak istesek de bazen gitmek zorunda kalırız ve ne kadar gitmek zorunda olsak ta, kalmaktan yanadır sol yanımız.
YORUMLAR